RK“
Dbi wenn ih uoh verkafn fönnt,
Sy (chloaet8 gern lauf.”
Deiz fagt der ander: „„Wiffen’s wos,
Sh nehm den Burfchlog‘ ob
Allah fkah Göld — Dii Kiftn Woar-
Dau, gieb ih ihnen droh.““
Korzum! — Di märn Hand’ abs.
N jeder kKıngt gleih, z0U,
Wal jeder denkt, ev will den Moby
An graußn SGO’falln thou.
Dil mach’n ihri Ofchäftn_ noh,
Die Meß werd endlih qvar,
Di vafn Ham, und febi’n don
Nau fei vertaufchta Woar.
Und lean aleih a NMechning bei,
NatlirkihH für die Fracht.
Dan haut er wuhl a fauers @’ficht,
Nair af fei Woar. hihH a’macht.
Und gleih Löft er Diz z0 ahn Kib
Urs fraugt: „Wos i8 denn dis?
Deiz bringes mei Woar wieder mit!
Deiz hob ih’8 wieder 8’ Gfröß®
„nNahH Herr!" — fagt der —“ "ih hob {o-taufcht,
Shr Woar Haut der Herr Zuhl.““
‚Mit dön! fagt unfer Kafma draf —
„Mit den! nat glab HS wuhl.“
‚Daß ih mei Woar hob wieder Frbigt
Nau- FohHS nit anderfcht-fei,
Din hob ih ab a-Kift'n gbb’m
Di Faihern allzwou meibh.”