Volltext: Johann Wolfgang Weikert's ausgewählte Gedichte in Nürnberger Mundart

- 199 
Qöckt mi mit'n Kupf fer Hauch ; 
Denn e8 i8 a röchta Plaug, 
Wemmer nau fchwer trama thout, — 
3 Ichoikt An avar in Rupf des Blout. 
Mir tramt’3 uau von Köpfn glei, 
Teuf 83019 und Gereret, 
Oder wöi I d’ Pauf’n {hlog’, 
Oder avar von ilnajt’ın Zog. 
Halt mer fei a Wog’nleicht, — 
SS wär’ wuhl zun Zrog'n Leicht, 
Ober na, dis Haut jeinn Orund: 
Deun des Koahr'n, düs i8 a’fımıb. 
Sir meinn Hüff 13 dis gout, 
Wenuw’8 mi röcht zanımfchltt’In thout; 
Waßt’, der Dokter Haut’S oft g’wollt, 
Dar ı manchmaul foahı'n iolt’. 
Horcdy’! i hob’ in Grob fan’ Fried, 
Genga eppet Jungjern miet; 
Kant Bluma; — wos nußt dis? — 
Macht ihr dau aival an Rös! 
SYangferin, Bluma möißn fei 
Yo der Hauchzet und ban Wei, - 
Ba an Hit'n feiner Qeicht 
Daun 18'838 beifer, wenumer fchiveiat. 
Daß, um Alles in der Welt, 
Kaner mir a Orobried hält! 
Wer i g’wölt bin, waß mer fıt, 
Wii ı alwöft bin. DES iwwakt du 
Qapt mi mit’n Schoufern qbih! 
Denn döi finga fei nit [Qöl, 
Mili fhreia | in an oh, 
Hdiert uer’8, mer Iöfft dervoh.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.