— 13
a
Doch, wenn er mant, daß’s drin mouß fei,
Su lauß er’n G’fell’n her; a
Denn i alah. bring’3 nit dau rei,
Dit Thür, dSi iS goar [hwer.
Wo3 will der Apatheiker thou?
Cr mouß Halt naus mit qöih.
Sau fight er aff der Stubathür
Des ganz Recept dort {t5ih.
„Diz ober hHäiert, jagt mer ner:
Wii fummt’8 denn aff döi Thür?“
Der Docter hHaut’8 halt g’jhrieb’n fu,
Dau foh I nir derfür.
Diz hHord er, fraug’ er nimmer lang,
Mach’ er die Woar ner zamm,
Und jog’ er glei, wos Koft’n thout,
So fumm’ i mider Hamm,
Hob’ denkt, wenn er Dii Woar afı
Scoho ferti hob’n thöt’;
Denn, wenn i lang draf mart'n mouß,
So fumm it eppet z'fpöt.
Dig haut mer’3 halt g’Ihwink ferti g’madcht.
Wou thHout mer | hie, ddi Woar?
Der ihout | halt in a Schachtel. nei,
Sunft brecdhet er 1’ jo qoar.
Und Haut fu Herrli g’holfn nau;
Denn, wii I g’häiert hob’, 1
Su lebt ddi Frau aff d’ Heunti Stund
No frifh und a’fund, Gott Lob! —
Dau fidht mer, wos a fronka Frau
Für Lärma mad’n oh;
Wall funft fa SG’fhöpf fu zärtli 13,
Su forafam, wii a Mob.