7* 
* 
— 
— 
* 
* 
3— 
— 
— 
* 
— 
22 
A Stücker etli Weiber no 
In meiner Nachberschaft, 
Döi häit'n no, eih' s' g'storb'n is, 
Bald mit anander g'rafft 
Und g'schönd't derzou, o löiber Gott! 
Dös bild't mer si scho ei: 
A Jeda haut in Testament 
DVie Eierst' woll'n sei. 
diz ober geiht der Lärma oh, 
Diz laf'n s' Alli zamm; 
Es haßt: Die al“ Fra Bos is kronk, — 
A. Steckfluß und der Klamm. 
Diz sog'n Ah' (i häit' bald g'lacht:) 
Ach, wenn i helf'n könnt'! 
Und wart'n döi scho langa Zeit 
Mit Schmerz'n aff ihr End. 
Und endli, wöi s' halt g'storb'n is, 
Diz kummt des Testament. 
O löiber Gott! o löiber Gott! 
Döi hob'n ober g'schönd't! 
Denn wöi mer dös deröff'nt haut, 
Nau haut si 's Facit zeigt: 
Ihr Häusla und a bißla Göld, — 
Su viel haut kost't die Leicht. 
Und öiz senn zeha Erb'n dau, 
Döi hob'n ober g'schaut! 
Sunst hob'n s' aff anander g'schönd't, 
Siz sog'n s' ganz vertraut: 
Wos i on derer Frau hob' thou! 
Wos hilft's? und öiz is's z'spöt!