Bis ih den fremd'n vuler Freud’.
Hait in fein WörthHshaus: troffn.
Fra Mutter, — und africhtih g’fagt; —
Dis- wärngs mir derlabm —
33h. Hait bald grina, und bald g’'lacht
Bur Freud’ —.d68 därf’n8 glab’m.
Denn wog der für a Freud’ nau Hait,
Wenn ahS d58 Göld ihn bringet —
Dis zfögn — nah! D Miba Zeit! „
Woi der vur Freud’n fpringet.
55h — fpringet felber mit ihm vum
Daß fib die Stub’m bdiget, 5
Dis wär’ für miy a Gaudium, u |
Und wenn ih — goar nichts fFröiget.
Die Freud’ ftöt od! Dis wahß ih fho —
Doch wos nukt diz das NMiedn,
Bringt ner mei Suh fei YNerbet ob. -
Nau fen mer ab {ho zZ fried'n. ;
Ann a
ra Mutter, ja dan hHob’'ns röcht,-
Wenn er’$ ner obhbroacht Haut.
Doch bringt er’$ wieder — gängets® fchlecht.
Ih wüßt mer nau Fan NMauth.
Sb f0g’8 — d68 wäret förchterlih -—
WWo8 fanget mer denn oh?
35 hob jo fann Verwandten Ib
Der mir wos [eiha fob. —