23
Milah unfer Sträusla, der fchreit dig mit Ladyn; ;!
„Frau fchie-diy! Und thou wos ih -fog diza g'uau,“
Thou dau noh a Bett af dreht Seitn hermach'n,
Mach - ner dit viel Umftänd, du Fennft mib (ho Frau!“
Rauch ihra: Dart wil’® grod odbfanga ’zon Fnelfn, u
Denn dd8 iß in. Weidern jo &$’Löibft.af der Welt,
Doch hHaut3 für fi denkt fu, diz Fohs mer nir beffır,
Und baut nobh a Bett af d’recht Seitw hihg’ftellt.
Deiz fügt mer fih nieder — der Wüchtev fchreit: zehna,
Der BPeitevthout a ho — als wollt” er. ins. Bett,
Er thout fich feho ‚wöi lang-a fu rumma dehna, ;
Denn lang“ Zeit-Haut er fa Wurt meiher g’redt.
Su fenn8s diz wubhk allizon fOlaufn: verfammelt,,
Die Fran ruckt die Wöighr-nohhih on Ihr. Bett; ;
Und durch das, Haut ddl dau in Auswoig‘ verrammelt,
Und Bat fih zon Moh hei, und fchlaufn In D’Wett!
Deiz (dfaufns, und fhnarring, mer mahnt es fenn Bär'n,
Dis woar für mein Friß röcht, der haut goar nir g’redt,
Er thout {ih dan ah um {ein Beiter nix fehern,
Und i6 wol der. Blig; ba der Lena in Bett.
Doch ober in Köihftohl,: geihts ‚drunter und drüber |
Dar i6 biz a Lärma, a Sebrüll, und a O'ftauß.
Die Frau ddi erwacht diz, und will a gleih nlüber
Und taypt durch DIT finftera Stub’n fur maus:
Der Leiter fohn ah nit in Bett Kicget bleib’n,
68 haut’ır wos afghvedt, drum mouß ev afftdih -—
Sr Huf draus, dau mouß er a Pläßla aftreid’n,
Doch viel dervoh zried'n, dos laut nit qvar fchöt.
Doch wall er nit durch fobh, fo nehmt ev die Wdig’n —
68 woar-a FahH anderes Mitt’l nit dau,