An meine Lefer.
30 wahß — e8 wird Hit mandjer fog'n;
„Deiz fummt der in fein altn Tog'n
Dan ad nohH mit Gedichtn her.“
Doch mahır ih, iß dis ner zun lacdh’n —
Soll denn des Alter dau wos mach'n,
Und foh denn dis a Junger ner?
DD Nah! mit zfammt mein graua Hawr
So reif ih doch. — 8 iß wörklif wauh tr —
Nöcht gern noh dis Stechapfer.”
2 Frdud? mouß doch a jeder how'n,
Ah iD bin nodhni über'n Groy'n,
Ka Alter if jo freud’nleer. “+
Hob ih nir b'funders zo verrichtn,
au hob ih Hakt meih Freud’ on dichk’n;
Wenn mer dös diht'n nenna kobh.
Denn Dichter. dorf IH mih nit nenna,
Dau mwäret ih verdammt mih brenna,
Dan ftrahfet8s ba mir g’waltih vb.
Wi g’'fagt — if Zeit mir Übdri blieb’n
Na hob ih Halt ddi Woar dau g’fchrieb'n,
Doch 06’8 wos taugt — Dis wahl Ih nit
Dis mouß ih Ihnen 5iz hamftell'n —
Wog Sie nau für a Urt’ fäln,
Daun bin ih ah nau zfeiedn mit.
8 fen fho-vur mir ab dan g’wöfln,
Mer hHauts halt doch ah alt g'löfn,
Drum hoff” ih — meint Vöfn’8 ab.