An meine Lefer. 30 wahß — e8 wird Hit mandjer fog'n; „Deiz fummt der in fein altn Tog'n Dan ad nohH mit Gedichtn her.“ Doch mahır ih, iß dis ner zun lacdh’n — Soll denn des Alter dau wos mach'n, Und foh denn dis a Junger ner? DD Nah! mit zfammt mein graua Hawr So reif ih doch. — 8 iß wörklif wauh tr — Nöcht gern noh dis Stechapfer.” 2 Frdud? mouß doch a jeder how'n, Ah iD bin nodhni über'n Groy'n, Ka Alter if jo freud’nleer. “+ Hob ih nir b'funders zo verrichtn, au hob ih Hakt meih Freud’ on dichk’n; Wenn mer dös diht'n nenna kobh. Denn Dichter. dorf IH mih nit nenna, Dau mwäret ih verdammt mih brenna, Dan ftrahfet8s ba mir g’waltih vb. Wi g’'fagt — if Zeit mir Übdri blieb’n Na hob ih Halt ddi Woar dau g’fchrieb'n, Doch 06’8 wos taugt — Dis wahl Ih nit Dis mouß ih Ihnen 5iz hamftell'n — Wog Sie nau für a Urt’ fäln, Daun bin ih ah nau zfeiedn mit. 8 fen fho-vur mir ab dan g’wöfln, Mer hHauts halt doch ah alt g'löfn, Drum hoff” ih — meint Vöfn’8 ab.