12 —
3 geibt'n doch vb8 O’ried. von Wirth
A weng im Köpfla rum,
Er wahß der Görg’l fißt noh feft..
DochH mahnt er — dis wär dumm! .;
Und wii er ham Fummt — denkt ev doch —
Di. G’fchicht — dir if doch eign. —
30 din im Stand geih- felber noh
Und thou mid Üüberzeua'n.
Er fperrt des Stübla felber af; °
Und mahnt, er mouß dD’rinn fei,
Allah, der Görg’l if Halt fort,
Dis ficht er leider eih.
Dau haut ev freilid Aug’n g’macht,
3 werdin 8 Herz ganz fhwer —
Allah der BVug’l iß halt fort —
Der Käfig-Dder IB leer.
Sanz ftahna fteiht er dax und fagt:
„Dis ahni thout mer Zum,
Daß noh der Kerl, — denn dis if floar —
Durch mih 6 g’foahın wurn.
Sr fummt mer doch nohmoal ins Goarn, :.
Nau fchlöißt mern röcht: feft ob —
Und fummt er durch — nau forg’ Ih g’wieß
Daß er nit foahı'n Iob.“
Der Eurzfichtige Lange.
Sb bob a moal an SGroafn Feunt. —
S’iß waubh’r, wos ih .{0g:
Der war fu dorr, und doch fır- Fang
Wöi der Johamnitog.