— 12
Doch der Ed'! thout scho bitt'n:
„No, gäih zou, so sog's uns halt!“ —
s woar der Aelt'st', der woar sechs Jauher.
Mir zwa woarn erscht fünfa alt.
Und su hob' is halt nau ahfklärt,
Daß a VKees dau drinna is,
Schreia's all' Swa: „'s nit wauher!
„Dös, dös is a Cois' ganz g'wieß!
„Mahnst jo g'wieß mir senn nit gscheidter.
Daß mer su glei glab'n dös ?
Sos uns ner, wos thöt dei Vatter
„Mit su goar vill Backstahkees ?“ —
„„No, wenn ihr's asu nit glab'n wollt,
„„Nau geht her, nau mach' mer's ahfl““
Jeder nehmt an Hopfahauk'n,
Patschl! Dau springt der Deck'l ahf!““
Dõs, dös is a Kees dau drinna 7“
Schreit der Schank'l vuller Wauth,
„Sahf'n is, wou mit dei Mutter
Draus in Tenna wasch'n thout!“
„„Su, Du mahnst es is a Sahf'n
„Und ich hob hob euch oglug'n g'habt?
„„No versoucht ahmal a bißla,
„Will sög'n ob ihrs nou nit g'labt!““
Wahls er sie hob'n überzeug'n woll'n
Hob'ns dös halt nau a glei thou
Und all zwa sog'ns: „Jau a Kees is!
„Und a gouter nu derzou!“
Und wahl er so goar gut g'wes'n,
Hob'ns er sie glei nuahmol g'labt,
Nuahmol neigrabst mit die Finger,
Mir hob'n jo kah Messer g'habt. —
Wöi i siech, daß döi su freß'n