J will Ihn rauth'n, löiber Herr, 
Trink' Er öiz alli Tog 
An Becher Wasser in der Fröih, 
Sunst thou Er, wos Er mog. 
Ban Ess'n und ban Trink'n ah, 
Dau mouß Er mäißi sei, 
Es schad't jo zwoar ka Böier nir, 
Doch besser is a Wei. 
Und mit'n Rauch'n, löiber Herr, 
Dau nehm Er si halt z'samm, 
Zu drei Cigarr'n alli Tog 
Senn g'noug; — öiz geih Er hamm! 
Und in oacht Tögin kumma S'eher, 
Nau schau i wider nauch, 
Diz zohl'n S' zwanzk Gülda mir, 
Dös kröig i für mei Plaug'. 
Dacht Tög' senn rum, mei Krauß, der geiht 
Zon Hufrauth wider naf, 
Wöi der in Krauß vo Weit'n sicht, 
Springt er von Stouhl glei af. 
Ja, löiber Herr, wos is denn dös, 
Wos hob'n Sie denn thou, 
Sie sög'n jo erbärmli aus, 
Wou kummt denn dös dervou?