ιαααια
66 —
„Hob' in Schlüß'l doch ba mir?“
Hout er für sie brummt,
Wöi er on sei Stubesthür
Endli g'stolpert kummt.
Hout in alli Tasch'n g'soucht:
Vorn — hint' — in der Mitt',
Doch wöi er ah schimpft und floucht,
Find' sein Schlüß'l nit.
Und drum koh er ah nit nei,“
Denkt: „Wos fängst öitz oh“? —
Doch af amoal fällt'n eih,
Wou er schlauf'n koh!
In sein Haus dau wohnt ahdrinn,
Drunt'n in Parterr
Arecht gouter Freund vo ihn,
AHerr Vetrinär!
Und den weckt er af ah glei,
Bringt dau vur sei Bitt,
Doch der schreit: „Dös sog' ih fei,
„In mei Bett' därfst nit!“ —