Ih woar in der Dillinggass'n
On an Eck' postöiert,
Dau hob' i an Haft'n g'sög'n
Und no viel meih'r g'häiert.
Endli schöiß'n die Kanona,
Häiert mer's Glockeng'läut,
„Diza führt er weck von Bohhuf“,
Sog'n alli Leut.
Neb'n mir, dau steiht a Sänger,
Der haut immer brummt,
Wenn i ner a Böier nu kröiget,
Eiher daß er kummt.
Doch, a su wos haut's nit göb'n,
Ih koh nix derfür,
häit' si der woun anderst hieg'stellt,
Vur a Wörthshausthbir!
Mit amaul kummt a Beweging
In dös Volk öiz nei;
Diza kummt er, — an der Spitz'n
Reit' die Volazei.
Nauch
Mit d
döi
Ddöin
Nau
Mit
Und!
Dös
Hinte
Mit
Derel
Dunn
Und
Ach,p
Dünnm
Jma
Ober
Alles
Denn
Sitzte
Z'eirst der Leitner aff an Braung,
Der is g'riet'n schöi,
Hinter ihn, daß's besser aussicht,
Reit'n nomaul Z3wöi.
„Hau
Ani he
Und er
Nit