— 76 —
Der Vöichwog'n geiht nit weiter.
Suh dumma G'sichter, wöi dau drob'n
Döi koh mer um viel Göld nit hob'n.
Döi unt'n stenna lach'n z'samm
Und schwinga d' Höit und pfeif'n.
Und jub'ln, schreia, daß an fast
Durch Mark a Bah thout greif'n.
Döi af'n Wog'n vuller Zurn
Sen zapplet und senn fuchti wur'n.
Doch unt'n geiht es Hetz'n oh:
„Wöi haut die Foarth ohg'schlog'n?
„Gelt Schankerla, 's geiht sanfter doch
„Wöi af dein Latterwog'n.
„Und nau döi Eiher, sackerklamm
„Mit all' den grouß'n Herrna z'amm!
„Döi Foahrt g'macht af'n Ochsawog'n
„So wos is' unerhöirt,
„Wos werd denn dau die Nauchwelt sog'n
„Daß Euch su stark beeihrt.
„Von heit oh, mouß mer zo Euch sog'n!
„Gröiß Gott, mei' Herr von Ochsawog'n!“
Aalter Schouster drückt sih rum
Und brummt derbei und sagt:
Die Eis'nboh, dös is' a Woar.
Döi haut der Teuf'l g'macht
Eih' ih dau hetz mei Göld daunei,
Versaf ih's löiber in Brannteweih!
n
4
m lhothen
uhub
—I
wdhaust
du bauer
Jnöht
Iit wos,
bonße
—L
I wer'n
Iu herr
—XI
houtta
—XV
—V —
„And th
„Ind eih
IJ 90—
Nidoue
hie hourt
—
IV
ketiht
doshl
duhn
ß NOdt
9ha