56
Grod, wöi der dau sog'n thout,
Daß mer's ner nit z'arg soll mach'n,
Fange scho döi dumma Köpf'.
Oh, aff all'n Seit'n z'krach'n.
Frösch' und Schwärmer haut mer g'sög'n,
Daß si fast der Markt haut bug'n,
Und is aner brav'n Frau
Aner in d' Kaputz neig'flug'n.
Und on derer Musik drub'n
Hob' i mi a rächt dergötzt:
Z'elerst su an fremma Marsch,
Nau an Umadum aff d' Letzt.
Brouder, na, dös sog' i dir,
Mir haut wärli Alles g'fall'n,
Ober doch dös Vivaischreia,
Aff mei Seil: halt goar vür All'n.
Wöi nau Alles goar is g'wöst,
Fängt mer oh des Bet zon läut'n.
Hob' i denkt: No, biz is's rächt,
Hungern thout's mi su vür Freud'n.
Diza g'schwink zon Ess'n hamm,
Denn es haut a Brötla göb'n;
And wöi dös verziehrt is g'wöst,
Hob' i die Soldat'n g'soög'n.
No, doi hob'n doch noh su
Ihr'n Kaiser z' Eih'rn g'schoss'n;
Ober, wen's wär' schlechter g'wöst,
Hait's mi wärli ah verdross'n.
Diz, wöi Alles goar is g'wöst,
Henk' i, möchst a Vivat trink'n;
VBrouder, denn es haut mi dörst't,
Hob' der nimmer könna schlink'n.
Diza ras' i, wos i koh,
Bin zon Farnbacher g'loff'n,
Hob' a Bbier, wöi an Wei,
Und ah bravi Leut' ohtroff'n.
O, dau is der g'sunga wur'n:
Dreimaul lebe Leopold hoch!
Mi haut aff der Welt nix dauert,
Als ner der korz Naumittog.