— —— — 
143 — 
Der Gaul. 
Mi no in mein alt'n Tog'n 
Zou an Ochs'n spanna her, 
Wou fast alli Mensch'n sog'n: 
Secht — an Ochs'n und a Pfer! 
Der Ochs. 
Mit a su an alt'n Schimm'l, 
Wenn mer dös à Eih'r wär', 
Der kan Strang zöigt oh, der Lümm'l, 
Geiht on Woq'n völli leer! 
Der Gaul. 
Wenn i wär' a Ochs ah wur'n, 
Schöibet' i su fort, wöi du. 
On mein dumma Ochsahurn; 
Ober i schöib' nit asu. 
Der Ochs. 
Du willst doch von Zöig'n sog'n? 
Halt on leer'n Wog'n su; 
Häit i ner a Gaß on Wog'n, 
Wär's mer löiber, als wöi du. 
Der Gaul. 
Daß i mi um deinetwög'n 
Hiza krumm und lohm no zöig'! 
Zöig'! on dir is wenger g'lög'n, — 
Wenn i ner mei Foutter kröig'. 
Der Ochs. 
Oft thout der on manst'n kröig'n, 
Der on allerwengst'n zöigt, 
Und der daß allah mouß zbig'n, 
Den sein halb'n Louh ner kröiat. 
— ——— 
—3 
— * 
— 
—ãa 
J—— 
— 
7.. 
— 
———— 
—— 
——— 
3 
· — 
—* 55 
* 
— 
——* 
————— 
—* 
— — 
— 
55 
— 
—— 
— 
— 
8 ——— 
— 
— 
— 
5 
* 
— 
5 
nn 
5* 
— 
5 
——— 
** 
— 
— 
** 
— 
A 
* 
—— 
33