—
86 —
Der Fuchs.
Mir arma Füchs, mir treib'n's klah
Mit Gänslen, Höihnern, Tahb'n,
Und doch will an dös Bißla Woar
Der Bauer niht derlahb'n; —
Wer noh an ganz'n Ruhk oh haut,
Bodaken und an Biss'n Braud,
Der soll ka Fuchs nit währ'n.
Der Strauß.
Ihr seid mer broavi Kerl, ihr, —
Der Teufel soll mih huhl'n,
Denn euri Möig'n taug'n nit,
Af alti Sock'n z'suhl'n;
Dau secht mih oh, ddi Kieselstah,
Houfeisen, Glöser, Räihernbah,
Döi thou ih gleih verschluck'n.
Löwe.
Langbahneter, wos will denn er
Von unnern Möigna sog'n?
Er is jo doch a Vug'l ner,
Mit sammt sein gout'n Mog'n!
Helft z'samm, und werft den Langhohls naus,
Mit su an dumma Vug'l Strauß, 3
Dau macht mer nit viel Fax'n. J
( Der Strauß wird hinaus geworfenJ).