Objekt: Johann Wolfgang Weikert's ausgewählte Gedichte in Nürnberger Mundart

Und richtt monß mei Spigla fort; 
Yiz geiht des Bel’n vb, 
Die Frau mit ihrer hell’n Stimm, 
Dit bellt, wo3 * ben oh. 
Der Mater belt vur Mitternacht, 
Nau hummt der Chrift’t droh, 
Und haut der bellt bis ansgetog, 
Sir ageiht'3 von vorna ob. 
Die waßferfhene Maad, 
A Frau, ddi Haut ihr Mad weckthou 
Und jagt: Dau, Kund'l, i8 dei Louh; 
©i3 trog’ mein’n Moh dei Bsichla nei 
Der Ichreibt der dei Affsihrina drei. 
Mech! fagt f, Madanı, wenn dod) der Henn 
it 3’g' wifjenhaft ban Schreib’n wär’; — 
SS waß, L bin nit naud) feinn Sinn, 
Mall ı fa ’pukbta Dockn bi. 
Wii? fagt die Frau, — an vohHg'fhmogs G'ried! 
Denn obft’ du 'pugt bijt vder niet, 
Wos fraugt mei Moh denn dan dernauch? 
Dau fteiht'n doch fei Non 2 ’hauch. 
Nit naud jein’n Sinn? — dös wenn er wüßt’! — 
Na! ner wallft” dar nit rentli bift, 
Und wallft’ di nit gern wafchn tHorft, 
Kan Hof’n AS, wennft‘ nit arod moußt.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.