24 — 
Ditz wöi er thout in Deck'l roh, 
Kummt ihn a G'ruch entgeg'n, 
Der is' ganz aromatisch g'west, 
Er waß nit wöi 's 'n g'scheg'n. 
Er koh si nemmer halt'n fei, 
Führt mit fünf Finger in d' Schüß'l nei, 
Derwischt drei Butterkniedla. 
Di Krebsschwänz' zuhlt er alli aus, 
Dau läßt er kan' nit drinna. 
Di Kniedla und es bach'n Broud 
Dös thout er alles finna. 
In Sparges und in Kä'skail ner 
Und d' Eiawämmala suh ung'fähr 
Döi schöibt 'r af di Seit'n. 
A halba Tab'n woar drinn derbei 
Döi läßt er si gout schmeck'n, 
Nau thout 'r 's G'ripp su gout er koh 
In 's Ufaluch versteck'n. 
A Weckla dös woar a derbei, 
Dös brockt 'r draf in d' Schüß'l nei, 
Doß doch wos drinn is g'wes'n. 
„Oach“! sagt er, „suh wos hoh i doch 
„Mei Lebta no ni g'noss'n. 
„Wenn ih amoal a Mast'ri wer' 
„Spiel ih mein Moh an Poss'n. 
„Ih kummet alli Jauhr dau 
„A moalers vörz'k in 's Kindbett nau. 
„Nau wollt ih ober ess'n!“ 
Per ung'fähr kummt der Master ham 
Di Hausthür woar g'rod off'n. 
Und haut in Gerla richti dau 
Ba vuller Schüssel troff'n. 
4 
*4 —F6 
u4 uA 
IUnt 
Der 
Im 
77 
N 
De 
M 
N 
Up 
Det 
Pe— 
Un 
Dau 
Mi 
r 
44 44 
604 
5