— 210 — 
Ana döi thout Kladermach'n, 
Ana döi näht Häckala af 
Ana dös is' goar zon lach'n, 
Pappt Schermitz'l zon Verkaf. 
Korz, dös is' fei nit zon b'schreib'n 
Wöi döi Weiber fleißi senn. 
Wos döi schaff'n, wos döi treib'n, 
Wou ih höi fei nit viel' kenn! 
Kana thout a Wasser tröib'n, 
Z'moal wenn s' schlauf'n, dös is' g'wieß, 
Ihr'n Nächst'n thenne s' gern hob'n, 
Wall a jeda christli is'. 
J 
Und suh könnt' mer döia Fraua, 
Döi si suh schöi zamma g'sell'n 
Af mei Eihr' vull Vertraua 
Jeder Frau zon Muster stell'n. 
Denn nu außer derer Aerbet 
Döi ih hob in Reimla broacht, 
Senn s' nu anderweiti fleißi, 
Waschen nu von fröih bis z' Noacht! 
—— 
85 . 
— — c 128 
— — 
—F 
—7—— 
Druck von A. Gutmann, Nürnberg.