tlen
Denn, wos i g'sagt hob, man i gout,
Bin Kaner, der wou ner su thout,
Mih sichst in Rauthsköler ka Stund'
Und wenn ah der ganz' Rauth is drunt'
Na, — ih und ah die andern Herrn,
Mir kumma jo zo Dir röcht gern,
Und wünsch'n on Dein Eihr'ntog,
Daß's Dir no röcht lang gout geih mog.
Der nene Herr Rfarrer.
glos.
An alta Frau hatscht in die Köring,
Sie is vergnöigt und z'fried'n,
Wenn's alli Sunnta nei göih koh
Und häiert in Pfarrer ried'n.
Su treibt sie's öiz scho dreißk Jauh'r,
Is oft ah nit recht g'sund,
On Sunnta is aff ihrn Ploz,
Glei ba der Kanz'l d'runt.
Sie waß, wöi jeder Pfarrer haßt
Und wöi er löb'n thout,
Und wos er jed'n Sunnta sagt,
Waß s' vurher scho ganz gout.
—
*
—
—
— —
—
—