40
Sie stell'n si in's Wägela
Und fanga 's Blot'n oh:
Mitnander schreit die Frau grod naus:
„Dau kummt der Flourschütz', Moh!“
Ht,
z nauch,
er
.
75
ztab?
nix,
m,
Der Moh haut aff'n Gaul naf,
Der löfft als wöi verruckt;
Vom Böibla sicht mer goar nix meih'r,
Su haut si der glei duckt.
Doch endli kummt er wider raf;
Die Frau schreit vuller Wouth:
„Ja, Schorschla, wos soll dös denn sei,
Wou haust denn Du Dein Hout?“
„Mein Hout? Wos waß denn i dervo,
Wou soll denn i den hob'n:
Der lickt jo ba den pf'lbam
Glei nöb'n d'rinn in Grob'n.“
„Hiz is mei ganza Freud' verbei“,
Su sagt die Frau zon Moh,
„Wall doch in Kalichreuth mei Bou,
Alsu nit laf'n koh.“
Der Moh, der mant: „Oiz sei ner g'scheit,
Wos lickt denn on den Hout;
Häit' uns der Flourer ner derwischt,
Uns wär's nit ganga gout.