Und eirst die Leut', döi drinna senn, 
Ka Oarmi senn dös niet, 
No, denk' i, häit' i euer Geld, 
J foahret a su miet. 
Grod denk' i mer, dei Ploz is gout, 
Dau sicht mer Alles schöi, 
diz hiebt der Moh, der vur mer steiht 
A Böibla in die Häih. 
eiht 
„Du sichst jo nix, Du oarmer Tropf, 
Kumm', setz' Di ner dau raf.“ 
Und ans, zwa, drei, bis i mi b'sinn, 
Hiebt er'n aff d' Achs'l naf. 
Dau hob' i öiz a Brill'n g'hat, 
Döi woar meinad grauß g'noug, 
J siech den Bou'm ganz schöi vo hint'. 
Doch siech i nix von Zoug. 
ab 
No, denk' i, souchst an andern Ploz, 
Und sog zor Madam Stöhr: 
„O, genga Sre, ruck'n S' ner a weng, 
Daß i no koh dauher.“ 
Hhäit' i z'eirst der ihr Maulwerk kennt' 
J häit' ka Wörtla g'sagt, 
Döi häit' mer bald an Sput ohg'henkt, 
Daß Alles ringsrum lacht. 
—“ 
— 
* 
8 
— 
— ⸗