147
Die Leicht geiht endli ganz verbei,
Mer thout die Frau begrob'n,
Dau sog'n d' Weiber: Oiz gebt Acht,
Der wörd an Jammer hob'n!
f)
dq,
Er bleibt a weng no stöih ban Grob
Und thout sei Herz ausschüt'n.
Giz amaul, sagt er, is's asu!
Wos nutzt öiz all mei Ried'n?
Hiz, löiba And'l, schlauf' halt wuhl!
J thou' der d' Rouh vergünna;
J hoff', dös Janhr wer' i no
Für di an Andra finna.
Der Kindleinsmarkt am Thomastage.
(1805.)
A Jeder reit't sei Steckapfer:
Doch bei an solch'n Riet,
Der aff die Letzt su theuer wörd
Dau reit' der Teuf'l nmiiet.
DJ⸗⸗ g'häiert mit zon Kin dlesmark
nd mit zon Chomestog,
Dau soucht a Jeder, wos 'n g'fällt,
Und kafft si, wos er mog;
Und wer si goar nix kaf'n will,
Der is jo ah nit g'näith't,
Mer haut's jo doch no Kan verwiehrt,
Wer su ner rummergeiht.