— 30 —
Zeterft fällt a Kind off mi,‘
Nau a Mad, dit hob’ £ g’'{pürt,
Nau a fu a dida Frau,
Dii hätt’ mi bald nunter g’mürk.
Öiza wii mer drunt'n fenn,
Dau geiht dir der Lärmg 09,
Ub’n Ichreia |’: O© mei Frau!
Unt’n [Hreia |’: OD mei Moh!
Ani fenn on Stög nu g’'henkt,
Dis haut Dir verzweifelt g’[Sg'n;
Konft: der’S jelber fiel’n vür, a
Brouder, mer hHäit lad'n mög'n.
Ober lach’ der Teufl day,
Wenn mer fu derfchröc’n ihouft,
Und wii mir in Walfer patjd'’n,
Schöißn | no, dii HöWnbrout!
Endli Haut mer Fad’In broacht,
Daß di3 Back Koh rausmafjchSiern;
Und i mouß mei Löibfta no,
Bat]hnoß on mein Darm fSih'rn.
Daß Kans haut fa Unglück g’hat,
Und daß Kans nit iS Derfrur'n,
Dis i3 dir ’8 gräüißt Glücd no g'wöft;
8 döi Woar doch g’wahjdyn wur’n!
Der Dein.
8 wüßt’ nit, wos mer bejjer {Hmedt,
MAIS wii a Glösla Wei;
Dis Böir 8 wuhl a [ho gout, —,
W085 ober win dDös ei?