au.
228 —
Der Boder sagt: Verzeih' der Herr!
Hiz, glab' i, hob'mer g'föhlt.
„Haut denn der Herr nit g'sagt zo mir,
Es wär' scho All's parat?“
„„No ja, halt zo der Auderläiß!
Verzeiha S', mir is's lad.““
Diz nehmt er g'schwink sein Ruk in d'Händ,
Löfft, wos er koh, mit naus,
Und tröckt'n über'n Oarm su
Zon Kafma hamm in's Haus.
Subald er nei in Lod'n kummt,
Hiz schreit der Kafma scho
Und sagt: Wos Teuf'l is denn su?
„Goa, häiern S' mi ner oh!“
Der Kafma floucht als wöi a Heid
Und sagt: Wos is denn dös?
Der Tröger sagt: Für mih und Sie
Aklanga Auderläüß.
—
————
—
—
—
7 —
*
—
—
—————
——
—ú —
—
**
—322
——
X.
—
—3285 —
—
*
8
—
J
J
—3.
Die Bausschenk.
Und wall denn alli gouti Freund'
Wos bringa und wos wünsch'n heunt.
So wär' jo dös a Schand für mi,
Wenn i nit ah thöt' wünsch'n, ih.
Wall i nit selber kumma koh,
Su nehma S' dau dös Wünschla oh,
Und glab'n S' ner, wos drinna steiht,
Daß All's aß treua Herz'm geiht.
2
—
*
F
5—
—*
—
—
—
—*
—
—