ον— 
IV. 
Ira minus senio languentùm funera præsens 
naturæ facies, cum ratione facit. 
on æquè minuit mors vel præsumta dolores, 
cum rapit in magno commoda magna viro. 
Hunc animus toties, oculique & vota requirunt, 
orbatos quando res premit arcta malis. 
Judiciis hominum nullum sic tempus iniquis 
fato conveniens, quodque placebit, erit. 
Sed benè! cœlestis soli Sapientia servat 
hoc regale sibi, mortis & arbitrium. 
Istius memores, quo consolemur, habemus 
lugentem Patriam Spemque Decusqué suum: 
MVEFELIVM, pietate gravem, meritisque, nec ullo 
ærumnas dignum tempore nosse senum. 
Sufficiat justo nos conformasse quietos 
decreto placidi Numinis atque Patris. 
Namque suis aderit mediis in fuctibus alma, 
qua reddit belli cuncta serena, manu. 
At TV, qui sancta compostus pace quiescis, 
gaudia pro curis carpe, Beate, TVIS. 
Testandæ obser vantiæ ergò in piè desunctum 
PatriæPatrem mœrentes ista oeruns 
Senior & Diaconi Egidiani. 
V.