um 
EOBANVS, NORIBERGA. 
9 
Aura movet, serie quas area longa quaterna 
Continet impositas, quam totam ingentibus umbris 
Paene tegunt gravidosque levant subeuntibus aestus. 
410 Hic quoque conspieui tres secto e marmore fontes 
In cava supposita ceu baptisteria labris 
Aeratis gelidam fudere canalibus undam, 
Atque ita sub calidi solis sitientibus aestu 
Aerea largifluum suffundit fistula rorem 
415 Tam gelidum, quam si brumali frigore manet, 
eiiijb) Tam liquidum, quam Bandusiae sit vitreus humor. 
Castalium dicas fontem aut Aganippidos undae 
Huc aliquam tacito delatam flumine venam, 
Si modo sint Musae, quae Norica flumina potent. 
120 Quamquam sunt etiam, sed nos decora inclita prati 
Convenit Allerli nugis deducere omissis. 
Parte quod a laeva tranquillo eingitur amni, 
Dextera colle viret modico leviterque remissum 
In clivum surgente, sed hortis arboribusque 
In speciem nemoris cultum, quibus involitantes 
Vernant argutae volucres et vocibus auras 
Dulecisonis mulcent, seu Phoebus mane renascens 
Infudit rebus quem nox tulit atra colorem, 
Seu cum summa tenet, seu cum petit ultima caeli 
130 Limina Atlantiaco tineturus in aequore currum. 
Ile locus nunquam vacat aut consortia nescit; 
Non tamen usque adeo capit immoderata voluptas 
Ista loci neque sic mores evertit honestos, 
Vt quicquam vel turpe gerant vel inertia tractent 
Ötia civiles nec respicientia leges, 
Quicumque ista colunt laeti viridaria prati. 
Nec quisquam de tot subeuntum milibus unquam 
Iurgia funestae movit discordia pugnae: 
Tantus amor populo, tam cura est sedula pacis, 
140 Tam fundata bonis concordia legibus haeret 
Omnibus inconcussa, nec est qui solvere tentet: 
135