N 156 —
Oz JOlupft dit gihmwink in Pielz ner nei
Und Iöfft in’s Vürderhaus
Und fehreit, wos |’ dort’n [Hreia Koh:
Seih” mit an Liiht Ans raus!
Diz fummt die Hausfrau mit an Qöicht,
No meihr Leut’ derzou,
Dit hob’n glabt, es brennt dorthint,
Sie fol ner fog’n, wou.
Diz fumma |’ in die Stub’n nei,
Dau ahnt ddi fu on Bett,
Sie 18 vur Schred’n hHakıt taudt
Und haut fa Wurt nit g’'red’t.
iz wacht er endli af, der Herr,
Und jagt: Was ift denn hier?
Diz Jagt die Deltft’: OD Iöiber Gott!
Wo3S woll’'n S’ denn ba mir?
Sr jagt: Wo find die Mädel denn?
Wo ift die Jungfer Baf’?
Dau jhaut 5iz AW’S anander oh,
Wall DIS fa Menich nit waß.
„Zwei Mäd’l hab’ ih her begleit’t,
Und die kogieren hier.“
Die Hausfrau jagt: Dii alt’'n zwou,
Sunft wohnt fa Menjh ba mir!
Sr floucht 5iz alli Wöter zamm
Und jagt: Jegt jagt mir nur,
Und greift in ali Tajch’n rum,
Wo it mein’ Hör], mein’ Uhr?
Wo it, für alle Teufel] denn
Mein Hut, wo i{t mein Rod?
Hier hab’ id) ANesS hHergekegt!
Dau, fog’n .f’, lahnt a Stodk.
Nun, jagt er, feh’ id) freilid wohl,
Daß ih betrogen bin.