d/
Am
ethatt.
an
1dran
biß
tmir.
gab /
iit /
itt/
J
5
—
—
J
Dann wer eüwer ein matten vol.
Ja wann man weisß das bůben leben
Man würd eüch nit ein saw stig geben
Der teüffel nem diß obseruang
Vnd geb eüch gott fanct veiten dantz.
Over ich noch ein schneider knecht
So sund mein sach vil baß vnd recht.
¶ Der Prioꝛ gab ein anwurt se chon
Das du gantzlich habst kein argwon
Syh ʒů / sprach er / das facra ment
Das ich ich hie trag in meiner hend
Das ist mein sůn der wore Christ
Der durch mich auch erboren ist /
Syh an san rosenfarbes blůt
F — a ein errger thůt.
Histu kein gespaͤnst / ð brůd sprach/
Do er sich haͤr 88 sach / α
So bett mir yetʒt da. ich das hoͤr /
Ob ich dir dann glaubet mer.
¶ Der Prior dald fin⸗ baten an
Das pater noster ais⸗ stand.
Der wort der brůber e ware nam
Als er vffs Aue maria kam/
Gegruͤßt maria/ bin ich schon
Der Pꝛioꝛ spꝛach / ob allen ei⸗ kron /
Poli gena den der ha ist mit mir /
— —A
d ein frucht gesegnet / als ich sag /
ie ich hie in mein henden trag
Jesus Christus/ dein haubte neig.
f
8—
—328
8*