Full text: Lat.-dt. Sammelhandschrift – Nürnberg, STN, Cent. IV, 20

141 — 
A Bauer kummt, bringt ah a Glos 
Und sagt, er möcht' doch wiss'n, 
Wos seiner Frau denn foöhl'n thout: 
Sie ißt und trinkt kan Biss'n. 
A 
Su fröih in schöinst'n Tog'n, 
Und ung'fähr steiht öiz drunt in Huf 
Von Gärtner grod a Wog'n. 
Er hält des Glos, und denkt nit droh, 
In Wog'n grod entgeg'n: 
Natürli haut er durch des Glos 
A Stück von Wog'n g'sög'n. 
— J——— 
——— 
——*— 
—— 
— 
—4 
— 
— 
— 5 
— 
——— * 
— 
—— 
* 
—— 
— 
— 
332 — 
A 
Er steiht, und schaut, nickt mit'n Kupf, 
Er thout des Glos verdreha; 
Er mog neischaua, wou er will, 
Er thout a Deichs'l seha. 
Er sagt: J waß niet, wöi mer g'schicht, 
J mog's banah nit sog'n: 
Döi Frau, döi haut in ihr'n Leib 
MDeichs'l von an Wog'n. 
Der Bauer steiht als wöi a Stuk: 
„A Deichs'l von an Wog'n? 
J glab's, daß döi nix ess'n mog, 
Wer su wos haut in Moq'n.“ 
Er steiht on Fenster, b'sinnt si su, 
Siz sicht er'n Wog'n drunt'n; 
Nehmt wider 's Glos, dau sicht er nix, 
Hiz, sagt er, hob' i's g'fund'n: 
— 
2 
5 
—— 
** 
— 
—*
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.