137 
n 
Doch senn s' vernünfti ah, 
Oft thenna s' d'rüber plaudern, 
Daß s' Hauchzet mach'n bald. — 
A Muck'n dörf nit zaudern. 
Su kumma s' überans. 
s soll übermorg'n sei, 
Er sagt, i flöig' diz fort 
Und lod' die Freundschaft ei, 
An g'stauß'na Zucker waß i 
Höi in an g'wieß'n Haus, 
Dau flöigt hernauch die G'sellschaft hi 
Und hält Hauchzetsschmaus. 
Und wöi er sagt, su g'schicht's, 
Die Gäst' döi flöig'n oh, 
AJeder bringt wos miet. 
Wos er halt göb'n koh; 
Wöi s' alli senn basamm', 
Su thout es Brautpoar sog'n. 
Mir dank'n schöi, öiz kummt. 
Diz git's wos für'n Mog'n. 
Kam g'sagt, su git's a G'surr 
Und g'schwink zon Fenster naus, 
Der Bräutigam vuroh, 
A 
Dau woar a Toafel deckt, 
Mer koh nix Besser's finna, 
— 
—“ 
* 
—