* 
* 
44 
J bind' mi ah nit on die Zeit, 
J trink'n, wenn's mer g'fällt; 
Und wenn i z'Nachts a Böier trink', 
Dau spür'* i, wos er thout, 
Dau trink' i no a Glösla draf, 
Nau schlauf' i ober gout. 
Der Raflee. 
In derer löib'n, gout'n Welt 
Git's su viel gouta Woar, 
Und doch, wenn's kan Kaffee nit göb', 
J glab', i sterbet' goar. 
Es kon öiz Aner trink'n fröih 
Meintwög'n, wos er mog: 
Wenn i fröih mein Kaffee nit häit', 
Dös wär' a harter Tog. 
Mer mouß jo doch wos hob'n fröih; 
A Supp'n wär' wuhl gout; 
Dös ober is der Föhler nau, 
Daß's An su dörst'n thout. 
J göb' mei bißla Kaffee niet 
Fröih für 'n best'n Wei! 
Denn, wenn i goar an Brontwei trink', 
Su schlauf' i steihned ei. 
J trint'n nit, wöi manchi Leut', 
Sechs, sieb'n Schälla fröih, 
J trink'n just su vürnehm niet, 
Doch ah ka su a Bröih. 
J brock' ah nit des Braud vurher 
Scho in a Schüss'l nei,