— 158 —
Die Rüsse.
—0— srger's, wenn a Mannsbild mi
Aß Freundschaft küss'n thout:
Dau denk' i, wenn's a Madla wär',
Und dös von achtzi Janh'r ner, —
Es schmecket' no su gout
Die Scheinheilige.
/
De Frau schreit um des Körchagih.
MAls wenn's ihr Ernst wär',
Sie seufzt no, daß die Körch'n oft
Senn su erbärmli leer, —
Und sie gieng' selber ah nit d'rei,
Sie denket' selt'n droh:
Grod wall mer dau von ihr'n Staat
In Wechs'l seha koh—
Der Wunsch.
V enn i su g'schwink könnt' flöig'n,
Sn g'schwink, Herr, als Sie löig'n,
Nau wüßt' i ober gwieß,