56 -
lud allt Marktog” hamma |” zanım
Und plauderıu uitanander,
Sie fen al$S möi 3w0öi Brölder g'wölt,
Wer ficht ]” Halt immer zhvander;
Und fu hummt Halt der Winter her,
Sur Bauern wörd der Beut’l leer,
Sr thout’s in Goldjichmied Kog'n.
Der fagt: E83 geiht mer ah afız,
Doch will £ Ihn wos fogu:
& brauchet’ Ziez’n, — Haut Er ah?
5 möchtet’ f° gern bafd Hob'n;
Su bring’ Cr ? affn Samfta rei,
3 3050 un f Er fol 3'friedn feet,
Her thow Cr 1° nit vberaeffn.
„OD! BZiezn,. Herr, döi Hob' g’'noug,
3 will. Shıur ana briuga,
Su wöl die granß’n Künmerling”,
Und dörr, dag | ner fu Hinga;
8 jenn ah Rrägala derbei, —
3 waß’s, Er wörd q'wieß zZ fried'n fei,
Sie bremun w5öi a Schwöf ll.“
Des Gähla, wou der Goldfchmied wohnt,
Dis 1öfft aff’s Waffer naus,
Und won mer neifüihrt, dan mouß ah
Der Wog’n wider raus;
58 i8 berbei fo eng und Frumm,
Dan wend’t mer mit fan Schukarrın um,
Biel wenger mit an Wog'm.
In Samfta führt in aller Fröih
Diei Hans in’s GäßHla nei, —
Dis iS a Woag'n Ziez’n dös, —
Biel tayfed möik’n'S fei!
Die Nachbern guß'n alt raus,
Diz hält er vurn GoldfchmiedS-Haus
Und ichreit: Day aeih’ er runter!