203 —
& i8 nerged3 nix, mer fchnauztn 00
Und wörftn bald die Stöign 09;
Su Löfft ec wuHl zwölf Stund” [do vum,
(Sr Iöffit fi hauznari, Loßm und franumn.
Und Sizet Iäutt 8 in Goaves glei,
Dan awuß er fu zum Thur draus fei.
Er jchleppt fein leern Sof mit Möilh,
Kur Elend fon er app a adih.
On Thur glei, in an Hauch'n Haus,
Dau fchreit a Frau zn Fenfter raus
Und winken, er fol zon ra Taf,
‘2 femn freift völer Stöta'n naf.
Mllah, wos fraugt der Jud Ddernanc;
(Er denkt: E38 iS uiy ohna Plaug,
X mach’ vn End’ dodh no mein Schniet;
a varıner Sud nehnıt alle8 miet.
Su ichleppt er ji vSl’'r Stöign naf.
Die Frau macht glei in Sattern af
Ulud ichleppt n dredi’s Kind decher,
58 chreit und Lärmt, wenn's närrifch Wär”.
Die Frau fagt: Day, dSs Kind g’HÄl’rE Del,
Day, Yud'! ftec’3 in dein Zwerchfok nei
llnd trog'S miet munter aff Det Fürth,
38aU8 doch ba mir nit vartli mörD
Des Kind, dis glogt in Judn ob,
Schweigt {till — und endli [öfft’8 dervoh
No, jagt der Yud', 08 IS der Mähr’,
Zy brina'n S’ was zoun Hand'In her!
Mei Kind, jagt fie, fhreit vg a Nacht,
Cr haut mer’8 diz doch fchweiged g’macht;
Su bald’8 an Jud'n fög'n thout,
Su Hält’3 des Maul und i3 alet quut.