Volltext: Johann Wolfgang Weikert's ausgewählte Gedichte in Nürnberger Mundart

171 
Des Foukvolkf, dis pafıiert 10, 
Dis thout zur Mauth 09406ih; 
Allah bau RKeitern, dau ftraft’s$ oh: 
3 bleit Ina @auk nit {t5ih, 
Dit tramp' In ram, Döt preil’n vaus, 
Die Reiter Humma nit miet aus, 
Dein faner foh nit reit’n. 
Der Haptıno fHoucht und fagt: I will 
Doch glei des TeuflS fei, 
Wenn dis von End' an Sput nit git 
Mit dern Reiterei! 
So halt’'t doch euri Qvuder vH 
Und bleibt in Glied! — wer Zeuf’f Koh 
Ba eıtch dau fommadöt’rn ! 
8 ungeheurer dier Moh 
Sißt off au Feß’n-Oaul, 
Wii a Kameel, und alli zwöi, 
Dis ficht mer, heufn 8 Danl; 
Er haut die Fanna in der HÄNd, 
Diz un a Fannajumker Fönunt’ 
Die aanz Welt lached mach'u. 
Der Junker reit’t z0u Haptınvo hie 
Und fagt: Sie excujditn, 
Mouß € deun in der Aktion 
Mein Saul allans veqbi'rn ? 
Natürli! fagt der Haptnın draf, 
3 feßt ft g’wieß Hint’ Uner nof 
lud thout fer Qonder a'lenFPu? 
Meintwög un! brummt der Yunker; doch 
Wöl 3 dös mit der Famuna ? 
Mouß ı döi eppet Halkt’n nf, 
Dii feg'n-[chwern Stanga ? 
Yeatürli! jagt der Offizier; 
Wöi kununt Er mit den Ö’ricd mir vür; 
Sr i3 jo Fannuajunker.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.