— 148 —
Und richti Hält der Schneider Wurt, —
Sun Samfta 3’ Nachts um nuemnna,
— Der Krads i8 grod ban NMachber Kricha, —
Dau thowt der Bou Dderfchetina;
Er ridht’t an Orouß non Mafter aus
Und packt die neua Röck Halt aus,
Yır ardin und ab in ichwarz'n.
Yo, fogn f, das auouß wauhr fei,
Du hauft an broavn Maiter;
Der hält no Wurt, — fei KMinderei,
Dis iS jo groud fa Lajter.
Dau hHayft' a Irinkgöfd; qröißn fhsi:
Er fol fer naus In Gart'n gqöih,
Wem’ 8 röa’nt, zon Hufmalter.
2lnd Siza nehmt der Kracks fein Nut
Und fagt: ©iz Iaßt mi qBih;
Vergeht fei {rbih des Qäut'n niet
Und hät nit 3[pöt afftbih; —
No, quuia Nacht! Sur geiht er nau8.
Die Krichji fagt: Mioh, zig” di aus,
Yier Fönnt'n dandit verichlan Fa.
Sn andern Fröih um zwageton,
Dan fer |” ah {do afgwörn;
Der Krieks in d° Hufn nei, und noau
In Moringfeg'n g’'1öfn;
au Tieg’n fe fi allsg'mad) ob,
Die Frau fagt: Schiel” di, Wiber Moh
3 8 alei Des Srbihuek-Qänt’n
Und wörkfi fängt’8 ah 3 1äut’n oh;
Diz geiht’S zon Temp'l naus
Und halt gtei affn Madyber z0n;
Der fteiht Iho vur fein’n Haus
Uud fagt: Horcht, woll’n mer fachta gih,
On dera Finftern Könnt mer Obi
rd 98er ebpet fall’ı.