146
Der Nachber rieg’ft wörkli af
Und ftect'n Kupf halt rei;
Der Bauer haut’n glei ban Schupf
Und fticht gauz wöithi nel.
Der Nachber fchreit Kormordio,
Storzt hHinterfchi die Stöign noh:
Und Diyt’'nudvei der Bauer.
Su yump’In | die fehs Stöign 100,
Sur wii der Bauer jteiht,
Su fticht ev nauch'n Nachber nei,
Dal den des G’jicht vergeiht ;
Er wiehrt fi wubhl, ju gout ev foh,
Mllah der Bauer is a Woh
[8 wöil a Aürakreiter.
Und wöi ] Siz unt in Tenna fonn,
Dan hult der Bayer aus
lud git in YWachbern mu an Stiech,
Yan Tpringt ev naus zon Haus.
Der Zeil’nhauer fummt derzvu
ld jagt: Wos iS demm dös Gethon®
Wo hauft’ deun Diz aeinn Tabher?
„Diech) und dein Taber, alli zwöii,
Such joll der Teufl Hulu!
Du bift a NMachber? äht mi dou
Su von den Kerl verfuhln ?
Siech’, ds vergefi” I eiwi niet!
Del Zaber Haut vur mir diz Fried:
af’ felber mit den Schrolkn.
3 merP den Braut'n Sizet Iho-
Du hauft den Kerl eig rieg lt;
Dis Wöich Haut mid für diech vIg'1üg'n, —
Du fachit und ih bin prüg'it;
Du bringt mi ur Teicht nimmer unf,
Denn aacht aer dan a Thür ner af,
Sit fröigt mer alel a Taicd'u