— 48 — 
Doß ih's hoh recht seg'n kenna. 
Torner, Bärger, Feuerwehr — 
Alles haut a Fack'l trog'n 
's woar a orndlis' Feuermeer. 
Und döi schöi Musik derzwisch'n 
Und döi Massa Mensch'n! — na. 
Wen dau nit es Herz vur Freud'n 
G'wack'lt haut, der woar von Stah. 
Sagt gleih hinter mir a Madla: 
Kättl siech, dort kummt mei Görg, 
„Siech wöi den sei Fack'l steih thout 
„Kerzag'rod, nit überzwerg!“ 
— 
duutß s 
Wäih! 
Minnert 
Ihes we 
Ind sub 
Piedere 
Illes roꝛ 
duu i⸗ 
Denn sr 
hohns 
Ioß ka 
Il a'lo 
Suh sagt d'raf die Rettl: „„Horch ner, 
„„Meiner haut mi schöi ohg'rennt 
„„Nehm ih den heunt nauch' Ess'n 
„„Ner sei Fack'l in die Händ. 
„„Macht der dau an fetz'n Lärma 
„„And haut gleih a ohg'schmog's G'ried, 
„„Kohst 's denn nit derwart'n, sagt er, 
„„Bis ih Oabends ham kumm' mit?““ 
Wöi der nau der Zug vorbei woar, 
Bin ih zo mein Vettern noh. 
Denn ih hoh nit anderscht denkt, als 
Meini Bahner brech'n oh. 
Ind 'n 
Fimach' 
Muis 
Jumg r 
Vnd iO 
Ind wo 
Ind me 
—34 
—Vdd 
Vom'r 
Af'n Ludwigsfeld is freili 
Eirscht d'haptsach ganga vur. 
Doch ih wär vur lauter Möid'n 
Nit mit kumma bis on's Thur. 
—0 
—In: