— “
74
22. Der Kdpuziner-Ochs.
tudent'n senn fideli Leut'
H Und vuller Uebermouth;
Za närrschi Stückla senn s' bereit
Und ahfglegt immer gout.
Sie mach'n si eb'n kahni Sorg'n
Und wer ka Göld haut, der thout borg'n,
Dös haßt mer akademisch!
Dau senn in Frank'nländla drunt
Student'n af'n Wög;
Sie sog'n: „Spazier'ngöih is recht g'sund!
Drum schwänz'ns ös Colleg;
Oes Cerna haut s' heut' ah nit g'freut,
Dauzou is jo nu wöi vill Zeit
In zwanzigsten Semester.
Und wöi s' su jubel'n kreuz und quer,
Denn ihr Humor is grauß,
Dau kummt ah Kapuziner her,
Su as 'rra Seit'nstrauß.
Kahm hob'n s' den mit der Uutt'n g'sög'n,
Su schreia s''n ah glei entgeg'n:
„Gröiß Gott, o Romiltonel« —
Sie drück'n ihn die Händ' all' fest
Und stell'n st um ihn 'rum,
Wall's is a alter Schoulfreund g'west
VNu von Gymnasium.
Er schlöißt si ah glei oh der Cour
Und gaude amus igitur
Dös lauß'ns öitz ertöna.