57 
I10. Der Bürstenbinderlehrling. 
bäisa Bou, durchtrieb'n und schlau, 
Su schlecht gibts höi kahn meiher, 
Ih glab' er woar draus vo Schweinau, 
Der woar höi in der Läiher. 
In Bärscht'nbinderei-Beruf, 
Studiert er draus in Gost'nhuf. 
Swölf — verzeh G'sell'n woarn immer dort, 
In ganz'n Tog hob'ns Hhunga! 
Döi fress'n oft in an Trumm fort, 
Doch haut Kahns wos für'n Junga. 
Der haut oft hHunga wöi a Gaul, 
Oes Wasser löfft'n zamm in Maul. 
Der Master und die Mast'ri ah 
Dös woarn su Hungalada! 
Déi woarn recht geizi alli zwa. 
Der Bou in Wachs'n lader! 
Er koh nit mit n best'n Will'n 
Mit dera Vost sein Hunga still'n. 
Dau hauts öitz on an Sunnta geb'n 
Amol an Hosabraut'n! 
Der Läiherbou is vuller CLeb'n 
Und denkt si: Heunt hauts grauth'n, — 
Doch z'Mittog thout ihn d'Mast'ri reich'n 
In Thöler blaus zon Soos zammstreich'n 
Spaziern senn nau die Wastersleut; 
Der Hos' soll Oab'nds nu langa; 
Der Läiherbou denkt: „Dös is g'scheidt, 
„Daß döi öitz senn fortganga!