38
——
Und
au:
9. Der Schoonzles⸗Würthi.
F hält der Würth von goldna Schwänzla
In sein grauß'n Soal a Kränzla,
Und läd't, daß er recht vill nehmt ei
Halt alli seini G'schäftsleut ei.
Er haut von Glosern und Barböier
Halt überol a Stück as vöier,
Von Beck'nmastern hoauts af acht
Und ba die Metzger er scho 'bracht.
Allahl wenn er a su wos hält,
Sicht er's nit gern, daß ahner föhlt!
Hersahft nit jeder sein Profit
Ba ihn, nau is er z'fried'n nit.
Doch wahl kahns an Verdsinst an graouß'n de
Drum hob'ns dösmal hock'n laouß'n;
Sei groußer Soal is banoah leer.
Dös ärgert halt mein Würth goar schwer!
Drum schreit er öitz in seiner Wouth:
„Euch weiß ih's, wöi mers mach'n thout!
„Schenkt ihr ban Kränzla mir kah Eiher,
„Kröigt ihr von mir ka Aerbet meiher!“ —
Und wöi der a Beck vo döi acht
In andern Cog hoaut Weckla bracht,
Dau schreit er, daß dös Braud nirx taugt,
Und er vo ihn goar Kahns meiher braucht!
n
unsa
hehm
Pahl
der
—D
wa
38*
Jie
—RL
i hao
Inno
doe
serha
554
4
y
—X
dun
Dop
hVe
seß
dryr
yd
V—
de
Der Beck schreit: „Schlamper! dös is stark! J
„Verkaaf ih's halt drunt afn Marf