155
Der Spaziergang zo Erbauung
Hilft neb'nbei nu der Verdauung
Und drum kumma frisch und munter
„All Tog“ af Graußreuth mir runter.
Mit 'n Ohzug richt si jeder
Imma nauch'n Chermometer:
Gitz trökt mer sei Winterröckla,
On die Föiß zwa woarmi Söckla,
Dös is gout jo für die Därma; —
Doch nauch Nustern dau werd's wärma,
Tout's der Paletot zor Naut,
Dös haßt, wer halt grod an haut;
Wenn die grauß Hitz nau regiert,
Kumma mir „ddekolletiert.“
Ba uns is sugoar su ahner,
A eihg'fleischta Kneippianer!
Wenn vom Tau fröoih alles noß,
Lafft der barfeß rum im Gros.
Doch der Wies'neigentümer
Hhäit den gern derwischt scho immer,
Für sechs Ochs'n Heu is flöt'n,
Su tout der dös Gros zammtret'n!
Doch der macht blaus solchi Sach'n,
Wal sei Stief'l senn „ban Mach'n“,
Kumma s' frisch g'suhlt wieder oh
Lafft der nemma barfuß roh! —
Oft macht frisch als wöi FZinnober
Unser G'sicht scho der Oktober,
Ja! manchmoal kröigt scho in September
Mer vur Kält an raut'n Gember: