II 
Doch wer hout döi Prüfung b'stand'n, 
Wer dei Schmerz'n all' aushält 
Der werd su leicht nemmer z' Schand'n, 
Der paßt nau ganz gout in d' Welt. 
s Schicksoal mahnt's oft recht ungnäidi': 
Der Glückswög bleibt Vill'n versperrt; 
Drum is ah vur All'n recht näithi, 
Daß mer ball ohghärtn't werdl — — 
Braucht der Bou in d' Schoul nit meiher, 
Wous hout Pfäitschla, — Prüg'l g'setzt, 
Und er kummt nau in die Läiher 
Wärd ös Prügl'n dort fortg'setzt. 
Er werd g'schimpft, — zo goar nirx paßt er, 
Links und rechts an Puff“ — an Stauß; 
Alli G'sell'n und ah der Master 
haua af den Boub'n dau laus. — 
G'schlog'n zon G'sell'n nau wöi die Andern, 
Dös Geschlog a End' nau nehmt, 
Und er packt sei Woar, thout wandern, 
Zöigt als freia Borsch in d' Fremd'! 
Doch an Handwerksborsch, an ächt'n, 
Werd nit überol ahftischt 
Er mouß lahf'n oft ban Fecht'n, 
Daß 'n ka Gensdarm derwischt.