Glei in andern Tog ba Zeit'n 
Geiht's aff d' Apotheit'n laus; 
Seha s' mi scho oh von weit'n, 
Sog'ns: „Der is zimli grauß!“ 
Diz kümmt glei a Herr, a g'wießer. 
Fraugt mi, wos i g'lernt häit'? 
Woi i's sog', sagt der Proviser: 
Dös is g'noug, mei Freund! — er geiht! 
Nau hob' i an Kafma g'fund'n: 
Drei Tog is's dau ganga schöi; 
Ober in zwölf, dreizi Stünd'n 
Goar nit von den Ploz afstbdih, 
Allsfort in die Bbicher g'schrieb'n, 
Su wos kröigt mer doch ah satt. 
Hrod a Woch'n hob' i's trieb'n, 
—E 
In a Wörthschaft bin i kumma; 
Ober dort, dau haut's mi g'reut, 
Daß's su bald an End haut g'numma, — 
Grod dös G'schäft, dös häit' mi g'freut; 
Und mei Herr haut's a empfund'n 
Und wörd's spür'n in sein Bouch, — 
Häit' er meih'r solchi Kund'n, 
Goͤb' in Kaner Woar genoug. 
Ober nau 's Student'nlöb'n, 
Hob' i denkt, wär' wos für mi. — 
Haut mei Vormund 's Göld hergöb'n 
Und haut Alles b'sorgt für mi. 
Herrli reit'n, tanz'n, fecht'n 
Hob' i könnt in korzer Zeit; 
Trink'n, und dös nit in schlecht'n, 
Dau häit's Kaner brocht su weit. 
Hob' i doch dös a proböiert, 
Hob' in ganzer korzer Zeit 
Um mei bißla Göld studöiert, — 
Haut mi ober ah nit g'freut: