Volltext: Konrad Grübel's Gedichte in Nürnberger Mundart

84 — 
Diz Fumma Zwöi, verlanga ah 
N Pröbla von den Wei. 
Der AYh nehHmt’3 Glos, er Irinkk goar niet,. 
Er {Ohlörft’n ner [u nei; 
Und fu verfoucht er’n zehamaul, 
€3 haut g’wieß goar nit fMedt; 
S häit’ halt g’mant, an rödtn Schlud, 
Nau wüßt! mer, wöt er Ihmedt. 
Und möi er’n haut oft g’noug verfoucht, 
Su fängt er endli oh: 
Der Wei, no, der iS gout {u weit, 
Und doch wos find’ i droh, 
YNer AhHsS aju, — i waß nit röcht, 
Koh jet, eS deucht mi ner, — 
& man’ halt fu, i {Omecet’ wos, 
Hl8 wenn’S a Löder wär. 
Diz Jagt der, der in Wei verkafft: 
Herr, ner fa närr]ha Woar! 
S$ glab’, der Herr verbiert. fi; 
N Vider? wos nit goar! 
„No, Herr! ner gout, £ Kenn’ mein G’rucdh.““ 
Diz nehmt er wider ’8 Glos 
Und jagt: €3 röidht halt doch afı, 
Su wit a Jucdht’n mwmos. 
Diz nehmt der Ander ah des Glos 
Und trinkt juft fu wöt der; 
Der lacht und jagt: Und ih rich mo8,. 
Als wenn’S an Cif’n wär)‘. 
No 5iz, der röicht an Cij’n qoar, — 
Dis möißn Kenner fei! a 
Der Cierft Haut a Löder g'iHmedkt, 
Den Fällt a Gin el.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.