— 49 —
Her verlorene SdoOlkaf.
My
"ERLZÄC
Ko, wenn iı doch ab ner Kfönnt’' {Okaufn wöi du!
S wollt’ der’$ verginna, ner jHnareh’ nit afı,
Hob’ immer denkt, wenn I verheiret wer’ fet,
Su jOlauf’ i viel beffer und leichter nau ei.
3 fteih’ 5iz viel [Siber als funftn fröih af;
Sunft hob’ £ 5’ Nacht g’munidhn, Siz fördht” i mi draf.
Bald örrt mi dei Darm, bald ftößt mi dei DBah; —
OD, wenn i ner wider Könnt’ {AHlaufn alah!
La
Die Ktreble.
es Haut amaul an Advokat
An Gerrn affn Land
An G’fal’n thou, doch nit umfunit,
Dis 18 Iho fu bekannt;
Denn ummafunft dau i3 der Taud,
N Feder bitt’t um’8 1ägli Braud:
Der Ah iröfkt’8s KNägli zamım,
An. andern trödt mer’8s hamm.
Und mwöi der Herr {ho zZohlt Haut g’hat,
Su fält’8’n eierft ei,
Er mwörd nu für ddi G’fälligkeit
X weng wos fhuldi fet.
„Diz mad’ Un nu a Han’8s Präfent,
Un Sof vul Krebf’, nau Haut’8 an End;
DSt [hid’ I morg'n nei, ;
Nau mwörd er zfried’n {ei 0
Kl
m en N u Bü bare
ha BE
Yan, . Y 7
aA