Full text: Konrad Grübel's Gedichte in Nürnberger Mundart

— 154 — 
Dis, wos mer difhkerSiert haut, 
8 weiter nit viel g’wölt; 
lab’ niet, daß wos verlur’n 13 
Su, wenn mer’3 ah nit Vöft. 
Der Wei i3 gout, die Sprauch geiht aus, 
Nörd Alles (til und frumm; 
Der Herr Iahnt zeierft Ju on Beit, 
Er Löct fi endlt um. 
Doch ober Jhlaufn wörd er niet ? 
DO ja, er IhLöfft ho gouf, — 
x8 weiter ah fa Wunder niet, 
NMenn’8 An nau [Hlöffern thHout. 
Und fill fenn {’ g’wöft, o Iöiba Zeit! 
Döi hHob’n goar nit g’haucht, 
Sie hob'n ner g’jHwink zammapadt, 
Wos aff die Flucht haut taugt. 
Die Uhr, die Börfch iS ’3 Cierft’ g’wölt, 
Und g’[hwink no Ruk und Hout. 
„Hiz, Greitla, Lö’ des Löicht g’[ wink oh! 
Dauinna ligt er gout.”“ — — 
Der eierft’ Aftritt mär’ verbei, 
Su weit gieng’ Alles {HS 
Diz fumma die zwou Alt’n Hamm, — 
W583 ober dau wörd gbih! 
Döi bringa goar fa Liicht nit miet; 
Shr Brouder wohnt nit weit, 
Und, wöt döt alt’'n Dinger jenn, 
Halt ah aß Sparjamfkeit. 
Sie genga in die Stub'n nei, 
— Denn wer vermouth’t fi wo8s? — 
Diz fummt die Uh z'nahH hie zon Tiejh 
. Und ftäßt dau on a Glos. 
Diz fagt : Wos Hauft’ denn wider g’macht 
Bur, wiöi mer forta jenn?
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.