267 
— 
Doch ober schlauf'n wörd er niet? 
O ja, er schlöfft scho gout, — 
Is weiter ah ka Wunder niet, 
Wenn's An nau schlöffern thout. 
Und X senn s' g'wöst, o löiba Zeit! 
Döi hob'n goar nit g'haucht, 
—AADDDDD 
Wos aff die Flucht haut taugt. 
Die Uhr, die Börsch is 's Eierst' g'wöst, 
Und g'schwink no Ruk und Hout. 
„Diz, Greitla, lösch' des Löicht g'schwink oh! 
Dauinna ligt er gout.“ 
Der eierst' Aftritt wär' verbei, 
Su weit gieng' Alles schöi. 
Diz kumma die zwou Alt'n hamm, — 
Wöi's ober dau wörd göih! 
Döi bringa goar ka Löicht nit miet; 
Ihr Brouder wohnt nit weit, 
Und, wöi döi alt'n Dinger senn, 
Halt ah aß Sparsamkeit. 
Sie genga in die Stub'n nei, 
— Denn wer vermouth't si wos? — 
diz kummt die Ah z'nah hie zon Tiesch 
Und stäßt dau on a Glos. 
diz sagt ss: Wos haust' denn wider g'macht 
Vur, wöi mer forta senn? 
J kumm' jo öiz on Glöser dau; 
Haust du ah hiethou denn? 
„Ich, Glöser? ih? — waß niet, wos d' willst! 
Schweig', zöig di aus dernau! 
Brauchst allamaul a halba Stund, 
Und i mouß wart'n dau.“ 
— 
— 
—— 
—— 
* 
—— 
5—— 
* 
—— 2 — 
— 
—— 
—XC 
—— 
— — 
— 
—— 
7 — 
X 
—33 
— * 
—— 
— 
— 
2— 
— 
—— 
—— 
—— 
* 
— 
— 
— 
25 
*